Obowizujce w Rzeczypospolitej Polskiej postanowienia o waloryzacji
pretensyjpieniężnych, a mianowicie rozporządzenie
Prezydenta Rzeczypaspolitejz dnia 14. maja 1924 r. o przerachowaniu
pr ywatno-prawnych zobowizań, brzmieniu ustalonem rozporządzeniem
Ministra:karbu w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości
z dnia 25. marca 1925 r. (Dz. U.. R. P. Nr. 30 pozycja 213), ponadto
rozporządzenia Prezydenta Rzecźypospolitejz dnia 27.
grudnia 1924 r. o przerachowaniu zobowizałi zwizków
samorządowych (Dz. U. R. P. Nr. 115 pozycja 1026), z dnia
28. grudnia 1924 r. o przerachowaniu ąwarantowanych przez
Państwo obligacyji akeyjkolei prywatnych (Dz. U. R. P.,
Nr. 115, pozycja 1027), z dnia 27. grudnia 7.924 r. o przerachowaniu
zobowiązań Skarbu Państwa austrjackiego i węgierskiego
tudzież zobowizań funduszu krajowego galicyjskiego
(Dz. U. R. P. Nr. 115, pozycja 1028), wreszcie z dnia 27. grudnia
1924 r. o przerachowaniu naleności innymi przepisami nie
objętych (Dz. U. R. P. Nr. 115, pozycja 1030) tudzież
wszelkie przyszle rozporzdzenia wloryzacyjne będą w
pelnej rozciągłości stosowąne do wierzytelności
osób, które według traktatów pokojowych
lub umów zawartych relem wykonaniatychże s obywatelami
Republiki Czeskosłowąckiej, a to tak, iż każdy
z wymienionych wierzycielf będzie traktowany narówni
z wierzycielami polskimi, z zastrzeżeniem par. 43, ustęp
2 rozporządzenią Prezydenta Rzéczypospolitejz
dnia 14. maja 1924 r.
To samo stosuje się do wierzytelności ósób
prawnych, których siedziba znajdowala sę rl terytorjum
Republiki Czeskoslowackiej już w dniu 28. października
1918 r. względnie które po tym terminie powstały
na terytorjum Republiki Czeskoslowackiej, względne kt,órych
siedziba zostala przeniesioną na térytorjum Republiki
Czeskoslowackiéjw wykoaniu art. 270 Traktatu Pokoju w St.-Gerniain
lub art. 253 Traktatu Pokoju w Trianon.
Jeśli natomiast przeniesienie siedziby osoby prawnejna terytorjum
Republiki Czeskosłowackiej nie podpada pod postanowienia
pomąenionych Artykułów Traktatów Pokoju,
pretensje pieniężne tych osób prawnych, powstałe
przed przeniesieniem siedziby, będ traktowane w ten sposób,
w jalo by były traktowane, gdyby przeniesienie siedziby nie
było nastąpiło.
Pretensje pieniężne, któreby przy nostryfikacji
dokonarejprzez rozdział -przedsębiorstwa zostały
przydzielone przedsąęborstwu w Republice Czeskoslowaćkiej,
nie podpadaj, również pod postanowienia ninąejszéj
Umowy, lecz będą traktowane podobnie jak pretensje
pieniężne, określone w ustępe poprzednim.
Przy splacie wierzytelności hipotecznych, przy konwersji
i splacie obligacyjkolei Albrechta, kolei Karola Ludwika, kolei
węgiersko-galicyjskiej, kolei pólnocnejimienia Ferdynanda
i kolei Lwów-Czernąowce, o ile obcąążąją
oné Państwo Polskąe z moct umów międzynarodowych,
dalejprzy konwersji i splacie oblilgacyjpożyczek zaciągniętych
przez byly kraj Galicję, oraz przy konwersji i splacie obligacyjpożyczek
zaciągnąęnalnych i listów zastawnych Banku
Krajowego we Lwowie, obywatele Republiki Czeskoslowackiej będą
traktowani w pelnejrozciąglości narówni z obywatelami
Rzeczypospolitej Polskiej.
Postanowienia ustępów 2-4 artykułu 60 mają
swe analogiczne zastosowanie.
Obowiązujące w Republice Czeskoslowackiej postanowienia
ustawy z dnia 10. kwietnia 1919 r. (čis. 187 Sb. z. a n.),
regulującejobieg i zarząd środków pieniężnych
w Państwie Czeskoslowackim, jak również i inne
obecné i przyszle ustawy i rozporzadzenia, odnoszące
się do spłaty wierzytelnościpieniężnych,
będą stosowane do obywateli Rzeczypospolitej Polskiej
w celej rozciąglości bez względu na miejsce ch
zameszkania, a to tak, iż obywatele Reczypospolitej Polskiej
będą traktowani narówni z obywatelami Republiki
Czeskosłowackiej, mającymi rzeczywisté miejsce
zamieszkania na terytorjum Republiki Czeskoslowackiej w dniu 26.
lutego 1919 r. lub później. Zakaz placenia w korónach
czeskoslowackich, zawarty w rozporządzeniu z dnia 1. kwietnia
1919 r. (čís. 167 Sb. z. a n.), traci swą,
ważność w odniesieniu do oby. wateli Rzeczypospolitej
Polskiej.
Postanowienia ustępu poprzedniego stosujsię taksamo
do wierzytelności osób prawnych których siedziba
znajdowala się na tegoto r. jum Rzeczypospolitej Polskiej
dnia 26. lute go 1919 r., jak i tych, które po tym terminif
powstaly na terytorjum Rzeczypospolitej Pol skiej, względnie
których siedziba zostala prze niesiona na terytorjum Rzeczypospolitej
Pol. skiej w wykonaniu Artykułu 270 Traktatu Po koju w St.-Germain
oraz podobnych postano wień innych traktatów pokojowych,
jak i kon wencji w sprawie Górnego ląska, zawarte
w Genewie dnia 15. maja 1922 r.
Postanowienia ustępów 3. i 4. artykułu 6 (mają
swe analogicżne zastosowanie.
Postanowienia Artykułów poprzednich nif odnoszą
się do tych wierzytelności obywatél, Rzeczypospolitej
Polskiej, zamieszkanych na terytorjum Republiki Austrjackiej,
których sposób spłaty zostal uregulowany umową,
za wartą przez Republikę Czeskoslowacką z Republiką
Austrjacką dnia 18. czerwca 1924 r. Stosownie cytowanej Umowy
nie będzie jednak mialo miejsca do wierzytelności tych
oby wateli Rzeczypospolitej Polskiej, którzy obor domicylu
na terytorjum Republiki Austrja ckiej posiadają drugi domicyl
poza tem tery torjum.
Pretensje pieniężne ząbezpieczone na nie ruchomości,
będą regulowane przepisami tego Państwa, na
którego terytorjum znajduje sif dana nieruchomość,
o ile wierzycielem jeli obywatel tego samego Państwa.
Postanowienia niniejszego rozdzialu nic odnoszą się
do zobowiązań, które zostałs uregulowane
bez zastrzeżeń wzajemnym pa rozumieniem się
strop interesowanych.
O ile chodzi o wierzytelności obywateli Republiki Czeskosłowackiej,
stosuje sg w Rzeczypospolitej Polskiej odnośnie do zlożenia
do depozytu sdoweo polskie przepisy prawne, powolane w Artykułe
60. niniejszej Umowy. O ile chodu o wierzytelności obywateli
Izeczypospolitej Polskiej, zlożenie do depozytu sdowego w
Republice Czeskoslowackiej sna ważność tylko w
razie, jeśli bylo prawnie uzasadnione i bylo dokonane w koronach
ezeskoslowackich w wysokości, odpowiadającej przepisom
Ustaw, powołanych w Artykułe 62. niniejszej Umowy.
Postanowienia niniejszej Umowy nie dotyczą wierzytelności,
które zostaly cedowane po dniu 1. stycznia 1925 r. na rzecz
obywuteli lzeczypospolitej Polskiej lub Republiką Czeskoslowackiej
przez obywateli innych państw.
Wierzytelności z umów o prywatnem ubezpieczeniu będą
uregulowane osobni Umowy. Artykuł 67.
Rejestracja polskich papierów wartościowych, należących
do obywatelf Republiki Czeskoslowackiej, przewidziana w Artykułe
43. ustęp 4. rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitejz
dnia 14. maja 1924 r, w brzmieniu nadanem mu rozporządzeniem
Prezydenta Rzeczypospolitejz dnia 27. grudnia 1924 r., będzie
przeprowadzona za pośrednictwem urzędów czeskoslowackich.
Republika Czeskoslowacka zobowiązuje się użyć
wszelkich ostrożności, by przez rejestrację objęte
byly jednie papiery należące do obywateli Republiki
Czeskosłowaekej. Rząd Rzeczypospolitej Polskiej uzna
wykazy rejestracyjne, przedlożone mu przez Rząd Republiki
Czeskoslowackiej, za dostateczne i nie będzie wymagal żadnych
dalszych dowodów co do obywatelstwa wlaścicieli.
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzi rejestrację
czeskoslowackich paperów wartościowych, znajdujących
się na terytorjum Rzeczypospolitej Polskiej, o ile papiery
te nie podlegaly konskrypcji i oznaezéniu w Republice Czeskoslowackiej,
poniewąż ani w dniu 12. mates 1919 r. nie znajdowaly
się na obszarze Republiki Czeskoslowackiej, ani ich wlaściciel
na tym obszarze w tym dniu nie mlsl rniejsca zamieszkania, ani
ńie przebywal w Republice Czéskoslowackiej dłużejniż
jeden rok, oraz o ile poplety te po clniu wyżejpodanym nie
przeszly na flbszar Republiki Czeskoslowackiej.
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej zobowiązuje się
użyć wszelkich ostrożności, by przez rejestrację
objęte byly jedynie te czeskosłowackie papiery wartościawe,
co do których zostaly spełnione war unki, wymienione
w ustępie poprzednim.
Rząd republiki Czeskoslowackiej uzna wykazy rejestracyjne
przedlożone mu przez Tząd Rzeczypospolitej Polskiej,
za dostąteczne i zor zdzi opatrzenie czeskoslowackim znakiem
konskrypcyjnym papierów wartościowych, tymi wykazami
objgtych. Papiery te będ tak samo traktowane, jak papiery,
które byly swego cząsu konskrybowane i oznaczone w
Republice Czeskoslowackiej.
Za oznaczenie urzędy. czeskosłowackie pobierać
będą oplatę w wysoko-ści pól procent
wartości nominalnejpapierów.
Rząd Rzeczypospolitej Polskiej uznaje, że oznaczenie
czeskoslowacką pieczęcią konskrypcyjną jest
jedynie znakiem ewidencyjnym, który nic może być
przeszkod przy wyplacié papierów i handlu nimi.
Depazyty znajdujące się w dniu wejścia w życie
Umowy na teryiorjum państwowem Republiki Czeskoslowackiej
względnie Rzecżypospolitej Polskiej w przechowaniu
kas państwowych i sierocych, jakichkolwiek urzędów,
notarjuszy publicznych (rejentów), adwokar tów,
zakładów kredytowych i innych osób fizycznych
lub prawnych, które zarządzają cudnem meniem,
zostaną. wydane w calo-ści, po potrąceniu wydatków
na nich ciążcych, wlaścicielowi, jeżeli ten
nic ma miejsca zamieszkania na terytorjum Państwa, w którem
depozyt się znojduje, i jest obywatelem Państwa drugiego,
a zażda zwolnienia depozytu w ciągu sześciu miesięcy
od wejścia w życié niniejszej Úmowy. Postanowienié
to dotyczy tak depozytów otwartych jak i zamkniętych
i schowkowych, o ile one obejmujpapiery wartościowe i inne
dokumenty (łącznie z ksiąr żeczkami wkładkowymi,
książeézkami albo arkuszami udzialowymi, lub
polisami), obcé waluty, szlachetne kruszcze w formie monet
i innej(przerobione i nieprzerobione), perły i drogie kamienie.
Postanowienia powyższe odnosząsię również
do depozytów będcych własności. asób
prawnych, co do których decyduje ich siedziba.
Rząd Rzeczypospoutej Polskiej wzgłędnie RepublikCzeskoslow
, jnie jest jednak obowiązany do zwolnienia depozytów
takich podmiotów, które w przýszlośei
maj, otrzymać charakter pólskich względnie
czeskosłwąckich podmiotów na żasadzie Traktatów
Pokojowych lub innych umów, które by niędzy
obu Państwami zostaly zawarte.
Gdyby zwolnione wartości nie. żnajdowaly się w
faktycznym przechowaniu depozytarjuszy, lecz tylko w ich przechowaniu
prawnem, a wartości same byly zlożone poza terytorjum
Państwa zwalniającego, Rząd powinien zezwohlić,
lub o ile chądzi o przechowanie pżez Państwo,
zarządzić, aby potrzebne dokumenty dyspozycyjne zostaly
sporządzone względnie wydane.
Wartości, które zwainia się na podstawie niniej
szego Artykułu, nie możną obeiążyć
ani daniną rnajątkową, ani innym podatkem, któryby
zwolnienie utrudnił lub uniemożliwir. Również
inne zarządzenia państwowe, które by mialy
podobny skutek, są, wykluczone. Wszelkie sprzeciwiajce sil
powyższemu zarządzenia żabezpiecżające
i inne zostaną uchylone.
Przeszkodą dla wydania degozytów mogą być
zobowiązania z tytulu podatków i innych optat publicznych
tylko wówczas, jeżeli zobowiązania te istnialy
już w czasie wniesienia prośby o zwolnienie, zobowiązania
takie winny być wyrównane przed wydaniem depożytu.
Podanie o zezwolenie na wywóz wartości, wymienionych
w ustępie 1., o ile znojdują się one w przechowaniu
osób w ustępie tym niewymienionych, będą
traktowane w analogicz-ny spasób z tą, zmianą.,
że nie są, oneagranicżone żadnym terminem.
O ile chódżi opapiery wartościowe, prźeznaczone
na kaucje lub t. p., wzgłędnie z innych powodów
winkulowane, Rzdy uproszcz i przyśpiesz w miarę możności
postępowąnie przygotowawcze potrzbne do zwolnienia
(dewinkulacji i t. d.) i wydania odnośnych papierów
wartościowych.
O ile depozyty zlożone na terytorjum państwowem jednejz
umawiajcych się Stron na imię nakladu kredytowego
lub osoby trudnicejsię w sposób zarobkowy ezynnościami
bankowemi, kasy państwowejlub sierocej, jakiegokalwiek
urzędu notarjusza pubheznego lub adwokata, znojdujących
się na obszarze drogiego państwa, obejmujtak wartości,
które są wlasnością zakładu kredytowebo
lub bankiera, kasy państwowejlub sierocej, jakiegokolwiek
urzędu, notarjusza publicznego lub adwokata, jak również
i wartości, które sa wkasności, takich komitentów
wymienionych osób, względem których zachodz
warunki wymienione w Artykułe poprzednim, zwolnienie ranego
depozytu nastąpi wedlug konsygnacji sporządzonejprzez
deponenta, na którejwlądza skarbowa pierwszejinsťancji
Państwa, na którego obszarze deponent mieszka lub
ma siedzibę, potwierdzi wyraźnie, że wymagane
warunki zachodzą.
Zwolnienie pozostałej części depozytów
złożonych na imię zakładów kredytowych,
bonkierów, kas państwowych lub sierocych, urzędów,
notarjuszy publicznych lub adwokatów, zastrzega się
specjalnemu zarządzeniu wlaściwej wladzy tego Państwa,
na którego obszarze depozyt się znajduje.
Zwolnienie depozytów nieobjętych ustępem 1
nastąpi na żądanie Strony, które wraz z
dowodem, że zachodz, warúnki wymagane do zwolnieria,
wnieść należy bądź do władzy akarbowejpierwszejinstancji
tego Państwa, do którego się wartości
przywozi, w którym ta wypadku wladza ta potwierdzi, że
zachotlzą warunki, wymagane Artykułem poprzednim i prześle
żądanie wladzy skarbowejpierwszejinstąncji drugiego
Państwa, bądź bezpośrednio do wladzy skarbowejpierwszejinstancji
drugiego Państwa, wląściwej wedle siedziby depozytarjusza
lub wedle mejsca pobytu wlaściciela depozytu.
Ciba Rządy zarządzą, by znajdujące się
na ich terytorjum akłady Kredytowe, bankierzy, kasy państwowe
i sieroce, jakiekolwiek uizędy, notar jusne publiczni i
ądwokaci jeśł depozyty u nich złożone
a należce do obywateli drugiego Państwa, nic zostaly
zwolnione na zasadzie nniej szej Umowy z powodu braku polonia,
w drodze sw ejwlasnejwladzy skarbowejpodawali do wiadomości
wladzy skarbowej drugiego Państwa dane, potrzebne da osądzenia
sprawy, o ile im są. mane.
artośei żwolnione w myśl Artykułów
popr żednich, o ile chodzi e ich wywóz oraz platuość
kuponów i suni kapitalowych, nic bdą odlegały
w Państwie walniającem innyrry ograniczeniom, niż
te, którym podlegaj. wartości należące do
włąsnych obywateli.
Do usuwnia nieporozumień i rozsądzania sporów,
mogących powstać na tle niniejszej Umowy, o ile nie
chodu o sporne kwestje, wyplywające z części V-tej
niniejszej Umowy, oraz da interpretowania postanowień LrJmowy
co do wszystkich jejczęści ustanawia się.
1. Komisję Mieszaną.
2. Sed Rozjemczy.
Komisja Mieszana sklada się z sześciu członków,
trzech mianuje Rząd Polski, a trzech Rząd Czeskosłowacki.
Delegacja Polska urzęduje w Warszawie, Delegacja Czeskoslowacka
w Pradze.
Komisja bierze pod obrody te tylko spraw, które jej będą
przekazane przez jedną z Delegacyj.
Delegacje porozumiewają się ze sobą, na piśmie.
W razie, jeżeli tą drogą nie dojdzie się
do porozumienia, Delegacje zgromadzają, się na posiedzenie
wspólne, przyczem przewodnictwo sprawuje naprzemian przewodniczący
Delagacji Czeskoslowackiej i Polskiej.
Posiedzenia będą się odbywaly naprzemia w Warszawie
i Pradze. Pierwsze posiedzenie wspólne odbędzie się
w Warszawie.
W razie, jeżeli Komisja Mieszana nié rozstrzygnie
danegu sporu, winna przekazać go Sądowi Rozjemezemu.
Sąd Rozjemczy składa się dwóch członków,
mianowanych przez Rząd Polski, z dwóch, mianowanych
przez Rząd Czeskoslowacki oraz z przeivodniczącega,
wybranego przez tych czterech czlonków.
W razie niemożności dojścia w tym względzie
do porozumienia, przewodnizącego zamianuje Prezes Instytntu
Prava iliędzynarodowego (Institut de droit international)
v Brukseli.
Skład Sądu Rozjemczega jest stały.
Sąd obraduje naprzemian w Pradze i w Warszawie, zmieniając
co poł roku swoją siedzibę. Pierwsza sesja odbędzie
się w Pradze.
Oba Państwa zobowiązują się udzielać
Komisji Mieszanej i Sądowi Rozjemczemu wszelkiej móżliwej
pomocy i poporcia przy wykonywaniu ich czynności, sądy
i urzędy administracyjne winny pod każdym względem
okazywać im wspóldziałanie, zwłąszcza
w zakresie zbierania dowodów i materjałów pomocniczych.
Procedurę i regulamin wewnętr zny ustala dla siebie
sam Sąd Rozjemczy.
Decyzje zapadają większością glosów,
przycem przewodniczący oddaje swój głos na końcu.
W razie równości głosów decyduje głos
przewodniczcga.
Każdy Rząd pokrywa koszta wynagrodzenia swoich członków
Komisji i Sądu, oraz połowę innych kosztów.
Umawiające się Strony zgodne są co dó tego,
że ani w jednem ani w drugiem Państwie nie mogą
być wydane ustawy lub rozporządzenia, które
by się sprzeciwiały obowiązującym częściom
niniejszej Umowy.
Umowa niniejsza będzie ratyfikowana i dokumenty ratyfikacyjne
będą, o ile można jak najprędzej, wymienione
w Pradzé.
Wejdzie ona w życie, o ile nic innego nic postanowiona w
Umowie co do poszczególnyeh przepisóv, piętnastego
dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych.
Sporzadzono w dwóch oryginalach, y kady w języku
czeskosłowackim i polskim, oba teksty są autentyczne.
Na dowód czego wyżej wymienieni Pelnómocnicy
podpisali niniejszą Umowę i przyłożyli na
niej swe piećzęcie.
Działo się w Warszawie, dnia 23. kwietnia 1925 r.
Przy podpisaniu niniejszejumowy Peltaomocnicy obu umawiających
się Stron zlożyli zgodnie takie oświadczenia.
Obie umawiające się Strony zgadzają się
na to, iż w celu przygotowania podstawy do ugody i likwdacji
prawnych stosunków Kasy Oszczędności miasta
Cieszyna i kas oszczędności w Jablonkowie i we Frysztacie
zostanie w ciągu trnech miesięcy od podpisania niniejszej
Umowy ustalony stan aktywąw i pasywów tych kas oszczędności
z uwzględnieniem teto, na terytorjum którego z Panstw
znajduj się te aktywa i pasywa. Ustalenie to wierzą
się Komisji Mieszanej czeskoslowacko-polskiej, składającej
się z jednego delegąta z każdej Strony, którzy
będą mieli możność przybrać sobie
ekspertów. Rezultat badan przedłoży Komisja Rządom
obu Państw, które jaknajprędzej przystąpią
do zawarcia wymienionej ugody.
Wymieniona Komisja zejdzie się najdale w ciągu jednego
miesiąca po podpisaniu tej Umowy w Cieszynie w Polsce.
Qbie umawiające się Strony są zgodne co do tego.
1. Iż jakó osoby prawne według artykuł 60,
61, 62 i 69 niniejszej Umowy są rozumian także spółki
handlowe, stowarzyszenia z ograniczoną poręką
oraz stowarzyszenia zarobkowe i gospodarcze;
2. Iż postanowienie Artykułu 63. o podwójnym
domicylu będzie wykładane liberalnie.
3. Iż w najbliższym czasie wejdą w porozumienie
co do sposobu, w jaki by uregulować wspólną
obsługę obligacyj kolei północné
imienia Ferdynanda oraz kolei węgiersko-galicyjskiej, o
ile one obciążają oba Państwa w myśl
umów międzynarodowych.
Protakól końcowy stanowi część
skladową niniéjszej Umowy.